Ding 20. Play that funky music white boy

Met Ding 20 weet ik eigenlijk niet eens zo zeer wat ik er mee moet aanmoet hier. Voor bibliotheken moet ik flink aan mijn duim gaan zuigen wil ik iets bedenken waar het wellicht misschien voor gebruikt zou kunnen worden en hoewel ik een ruime fantasie heb ga ik dat nu toch lekker niet doen.

Vijfentwintig geleden luisterde ik heel veel naar de radio, nam het op met een ouderwetse bandrecorder en cassetterecorder en kocht de Hitkrant, het Duitse blad Bravo en het Engelse blad Smash Hits om achtergronden van muziek en artiesten te kunnen lezen. En voor de songteksten want ik mag graag in alle privacy flink meebleren met de hits van weleer.

Twee decennia geleden kocht ik me scheel aan cd's, kocht nog steeds veel tijdschriften en zong, nog steeds net zo vals, mee met muziek die ik mooi vond.

Vijftien jaar geleden begon ik met het rippen van mijn cd's naar mp3's en heb ik ongeveer de helft van mijn internetvaardigheden geleerd in de speurtocht naar muziek (en software) om te downloaden. De tijdschriften kocht ik niet meer want op internet waren en zijn meer sites te vinden over muziek dan je in een mensenleven kunt lezen. Songteksten kon en kun je ook allemaal vinden dus nu kweelde ik vooral tegen een 14" monitor aan in de prettige wetenschap dat er nog geen webcams bestonden waarmee anderen misschien mijn meest genante air guitar optredens met begeleidend gejank zouden kunnen bespieden.

En eigenlijk vind ik muziek via sociale netwerken geen alternatief voor mijn vele gigabytes grote verzameling muziek die in mp3 formaat op mijn harde schijf en netwerk staat thuis. Een collectie die 100% aansluit op mijn smaak, in bijna perfecte kwaliteit en jawel, die songteksten worden tegenwoordig automatisch in de mediaplayer getoond, kant en klaar. Ideaal.

Maar dat heeft natuurlijk wel een nadeel. Je blijft altijd hangen bij de bands en artiesten die je goed vind terwijl er natuurlijk zoveel meer en nieuws is. Daar is ineens het sociale aspect wel hartstikke leuk om tips te krijgen van soortgelijke muziek als wat je al leuk vond of nog beter, muziek die helemaal nieuw voor je is!

In 2006 (geloof ik) had ik dan ook een account voor Last.fm genomen. Dat werkte toen al heel aardig maar sinds vorig jaar gebruik ik ook de 'scrobbler' die ervoor zorgt dat muziek die ik op mijn pc afspeel ook wordt toegevoegd aan mijn muziekbibliotheek op Last.fm. Op die manier krijg ik nog steeds beter wordende aanbevelingen voor soortgelijke muziek.

Dat gezegd hebbende heeft ook last.fm wel moeite om nog chocola te maken van de verscheidenheid aan genres die ik leuk vond. Jaren 60, 70, 80 en 90 muziek, light jazz, metal, hard rock en japanse muziek   staan in elk geval wel garant voor bijzondere aanbevelingen :)