Ja, ik twitter al een tijdje en ook ik vond het in het begin niet echt wat aan. Maar alles heeft een beetje tijd nodig om te rijpen en dat is met Twitter ook gebeurd. Het systeem van volgen en gevolgd worden betekent dat je invloed kunt uitoefenen op hoe zinnig of onzinnig je ermee om wenst te gaan. Ik volg een mix van mensen die ik prive ken, een grote groep die iets over bibliotheek-ict-onderwijs te melden heeft, enkele sites die hun actuele nieuws via Twitter verspreiden en ook mijn hobbies zie je wel terug daar.
Dat zorgt er voor dat je hele nuttige informatie snel via Twitter kunt verkrijgen. Er zijn vele voorbeelden waarin via Twitter de berichten sneller de wereld in gingen dan via de traditionele media. Evenementen, al dan niet op tv, worden realtime voorzien van commentaar, zoals de gemeenteraadsverkiezingen van enkele dagen geleden maar ook over de themamiddag Video in het onderwijs die we zelf gisteren georganiseerd hadden.
Twitter is voor mij 1 van de belangrijkste informatiebronnen geworden en vervangt zelfs RSS voor een groot deel. Meldingen van nieuwe blogberichten worden ook steeds vaker via Twitter medegedeeld, bedrijven hebben fenomenen als 'Webcare' afdelingen geintroduceerd die reageren op klachten maar ook positieve feedback die twitteraars over hun producten en diensten in ontvangst nemen. Andrew Keen hield nog een verhaal tijdens de laatste NVB dag vorig jaar over hoe het aanzien van personen, het erkend worden als een autoriteit en invloed hebben op andere mensen, aan het verschuiven is van de traditionele media in de vorm van politici en bekende tv persoonlijkheden naar twitteraars die honderdduizenden volgers hebben. Dat zijn er namelijk fors meer dan fanclubs van BN-ers en ook fors meer dan het aantal kiezers op een specifieke politicus.
Ik geloof dat ik de wereld maar ga veroveren via Twitter ;)
Oh ja, wat je wel ziet bij veel (biblio-)bloggers en wat ik ook bij mezelf constateerde is dat het microbloggen via Twitter vaak ten koste gaat van het grote bloggen. Twitter is snel en kort. Blogpostjes vereisen aanzienlijk meer aandacht en dus tijd en wereldwijd is het bloggen dan ook afgenomen terwijl microblog platforms als Twitter en Buzz steeds meer oprukken. Integratie van bijv. Twitter met Facebook maar ook LinkedIn betekent dat het steeds makkelijker (maar wel onoverzichtelijker) wordt om je mening, informatie, je tweets overal kenbaar te maken.
Of je dat leuk vindt of niet, of je het zinnig vindt of niet, of je meedoet of niet ... microbloggen is doorgebroken en gaat niet meer weg.
1 opmerking:
Ben jou toch maar gaan volgen Raymond, want je brengt leuke nieuwtjes. En de constatering dat de bekende bibliobloggers minder lijvige stukken schrijven, vind ik zelf ook erg jammer. Als iedereen maar alles twittert, wat blijft daar dan later nog van over? Nada? De vele RT's en @'s maken het er ook al niet makkelijker op om zomaar in een thread in te stappen.
Een reactie posten